Wandelnetwerk Noord-Holland

Route door Westphil Wandelt: Combinatie van de rode en blauwe route vanaf Startpunt oudorp

Kijk voor meer wandelverhalen op Westphil Wandelt.

Het veertigste ommetje van Westphil Wandelt

Oudorp is maar een half uurtje rijden vanaf ons huis en toch zijn we er nog nooit geweest. Dit is ons veertigste ommetje en nog komen we op plekken waar we nog niet eerder waren. Er is nog zoveel te ontdekken in onze eigen provincie.

Als we de auto geparkeerd hebben en onze wandelschoenen zijn aangetrokken, lopen we meteen het dorp uit. We wandelen langs mooie huizen en een prachtige boerderij, maar ook langs fantasieloze gebouwen, die op blokkendozen lijken.

Een mooie boerderij aan de Munnikenweg.

Als snel gaan we bij wandelkeuzepunt 61 een steegje in en voordat we het weten zijn we op het Wiekenpad aanbeland. Een zeer toepasselijke naam, want we zien de molens al in de verte.

We zien de molens al in de verte.

We horen het geroffel van een specht en nemen aan dat het een grote bonte is, maar als we hem even later horen lachen weten we dat het om een groene specht gaat.

Twee dwangburchten

Tussen 1282 en 1287 bouwde Graaf Floris van Holland twee dwangburchten in de Oudorperhout: de Middelburg en de Nieuwburg. Deze moesten de Munnikenweg, de enige verbinding met West-Friesland, bewaken. Zo kon Graaf Florisde West-Friezen onder de duim houden. In 1517 zijn beide kastelen door Grote Pier en zijn leger verwoest. Van de Nieuwburg kun je de contouren nog herkennen.

Op deze drone-foto zie je linksboven duidelijk de contouren van de Nieuwburg.

De Zes Wielen

Er komt een man aan schuifelen achter een rollator, die ons vriendelijk gedag zegt en waarschuwt dat het glad is. Voorzichtig lopen we verder, ondertussen genieten we van de zonsopkomst, de molens en de vele vogels op de velden. Ik denk zelfs een grutto te horen, maar dat is vast verbeelding. Inmiddels zijn we op het Nieuwburgpad beland; een verhard fiets/wandelpad dat na het volgende bruggetje overgaat in de Molenkade.

 
Als we achterom kijken, zien we dit. In de verte zie je de Sint Laurentius kerk.

Op de Molenkade hebben ooit zes strijkmolens gestaan. In 1688 is de meest oostelijke molen door brand verloren gegaan en niet herbouwd. De andere vijf werden aangeduid met letters. Vanuit Alkmaar gezien de A, B, C, D en E. Ze staan bekend als “De Zes Wielen”. Strijkmolen A werd in 1941 gedemonteerd met de bedoeling deze in het Nederlands Openluchtmuseum te herbouwen. In de Tweede Wereldoorlog ging de gedemonteerde molen tijdens een luchtaanval alsnog verloren.

Molen D.

De strijkmolens maalden het overtollig water van de Raakmaatsboezem in de 40 cm hoger staande Schermerboezem. De molens waren tot 1941 in gebruik.

Na dit bruggetje gaat het Nieuwburgpad over in de Molenkade.

Lawaaiige ganzen

We besluiten de drone te laten vliegen, omdat we heel benieuwd zijn hoe de Molenkade er van bovenaf uitziet. Eigenlijk is het zonde dat de molens zo dicht bij Alkmaar staan, maar het is natuurlijk ook wel mooi zo’n prachtig natuurgebied met schitterende molens aan de rand van de stad.

Selfie met de drone.

Buiten het broedseizoen kun je ook een stukje over een onverhard wandelpad wandelen. Het is echter niet toegankelijk voor honden. Wij houden ons aan de route van Wandelnetwerk Noord-Holland over de verharde paden. Het onverharde pad ziet er op het moment erg modderig uit.

De Molenkade vanuit de lucht.

Bovenop de molens zitten nijlganzen. Ze grazen het riet van het dak of maken een ongelofelijke herrie. Je zal in zo’n molen wonen en de hele dag dat geluid aan je hoofd hebben. Wat een lawaai maken die ganzen! Ik probeer er een filmpje van te maken, maar opeens zijn ze stil en houden ze hun snavel.

Nijlganzen.

De drone wordt weer opgeborgen en we vervolgen onze weg richting Alkmaar. We wandelen over een bruggetje, langs een molen met schapen in de wei en horen de groene specht weer. Hij is ons gevolgd en lacht ons uit, omdat we hem niet zien.

Oudorperhoutpad

We verlaten de Molenkade en slaan linksaf. We komen uit op een fietspad waar de auto’s te gast zijn. Gelukkig is er een stoep en is het maar een klein stukje. We wandelen even naar de overkant omdat de huizen mooi staan te spiegelen in het water.

Loop nooit voorbij een mooi spiegeltje.

Verderop langs de Frieseweg zien we nog een molen: Korenmolen 't Roode Hert. Daar verkopen ze verschillende soorten granen. We lopen niet langs deze molen, want wij volgen de rode pijl het Steenovenpad in.

We wandelen een kort stukje door een woonwijk en belanden vervolgens op het Oudorperhoutpad. Hier hebben we zicht op weilanden met vogels en in de verte zien we de molens van de Molenkade weer.

Het Oudorperhoutpad.

We spotten een stelletje slobeenden en zien ook eindelijk de groene specht vliegen. Wat een mooi stukje Noord-Holland ontdekken we vandaag weer.

 
Het stelletje slobeenden.

De Munnikenweg

Wij komen uit bij wandelkeuzepunt 36. Als je hier rechtdoor loopt en de rode pijlen blijft volgen over het Oudorperhoutpad kom je vanzelf weer bij het beginpunt uit. Wij kiezen er echter voor om richting Alkmaar te wandelen en slaan rechtsaf bij wandelkeuzepunt 36. Vanaf dat punt volgen we de blauwe pijlen. We steken de Munnikenweg over met kasseien. Zo’n weg verwacht je niet in deze landelijke omgeving. De kasseienstrook is een monument sinds 2017.

De kasseienstrook op de Munnikenweg.

Atlantikwall en het Zwijnsmeertje

We wandelen achter de blauwe pijlen aan het Manenburgpad in. Tot onze verbazing zien we op het pad drakentanden staan. Dat we hier zo ver van de zee overblijfselen tegenkomen van de Atlantikwall verbaast ons.

Drakentanden.

Om een invasie van geallieerden te weren is op bevel van Hitler tussen 1942 en 1945 langs de gehele bezette westkust vanaf Frankrijk tot en met Noorwegen de Atlantikwall aangelegd. Deze verdedigingslinie bestond uit bunkers, kanonnen, mijnenvelden en tankversperringen waaronder deze drakentanden.

Leuk paadje over smalle bruggetjes.

We vervolgen ons pad langs het Zwijnsmeertje. Het houtsnippers paadje langs het meertje wordt afgewisseld door smalle betonnen bruggetjes. Door de bomen heen zien we een vlonderpad, die over het water gaat. Je kunt gewoon rechtdoor lopen, maar wij kiezen ervoor om na het derde bruggetje over het vlonderpad te wandelen.

Het vlonderpad komt vanzelf weer op de wandelroute uit.

We zien twee futen, die misschien wel willen baltsen, maar niet met ons erbij. Jammer want dat is een fantastisch gezicht.

Groenstrook langs bebouwing

Daarna wandelen we over een groenstrook langs bebouwing. Wij vinden het een minder fraai stuk, maar dat is logisch zo dichtbij een stad. Toch vind ik het altijd erg knap van de routemakers dat de route zoveel mogelijk langs groene plekken gaat.

Ook hier vinden we mooie plekken.

We komen uit bij een drukke weg de Randersdijk. Aan de overkant van het water zien we een fraai plantsoen. We wandelen de Friesebrug over en slaan rechtsaf en volgen de blauwe pijlen de Herenstraat in.

De Friesebrug en het Victoriepark.

Een klein stukje door de binnenstad van Alkmaar

De Herenstraat gaat over in de Kooltuin; een prachtig smal straatje langs een gracht. Dit historische straatje dankt zijn naam aan de functie die het vroeger vervulde. Op de plek van het straatje lag vroeger namelijk een moestuin van een kasteel. Daar zie je hier nu niks meer van terug.

De Kooltuin.

Als we de Kooltuin uit lopen komen we uit bij de Appelsteegbrug. Hier wandelden we ook al tijdens het ommetje van de maand februari 2021 “Alkmaar Prachtstad”. Op de brug kun je een geweldige foto maken van de Waag, maar wij wijken een klein stukje van de route af naar rechts om eerst foto’s te maken van de prachtige huizen langs de gracht en het beroemde huis met de kogel.

Huizen aan de Zijdam.

Huis met de kogel

Het huis met de kogel dankt zijn bijnaam aan de kanonskogel die aan de houten gevel is bevestigd. Deze kogel heeft direct te maken met de belangrijkste historische gebeurtenis van de stad, het beleg door de Spanjaarden in 1573.

Het groene huis naast de brug is het huis met de kogel.

Het verhaal gaat dat destijds Jan Arentsz’ hier woonde, mandenmaker van beroep maar ook hageprediker. Hij preekte in de open lucht voor aanhangers van de Reformatie. Tijdens het Spaanse beleg vloog er een kanonskogel van 40 pond, afgevuurd door een Spaans kanon buiten de vestingwallen, door de gevel. De dochter van Jan Arentsz’, die op dat moment zat te spinnen, en zijn echtgenote, die net de was in de wastobbe deed, werden niet geraakt. Maar het spinnewiel, de stoel waarop de dochter zat en de wastobbe werden geheel vernield.

Ter nagedachtenis aan deze gebeurtenis is de kogel later aan de buitengevel vastgemaakt, waarna het jaartal 1573 eronder werd geschilderd.

Het Fnidsen

We vervolgen onze weg over de brug en slaan linksaf het Fnidsen op. Als je iets wil eten of drinken raad ik je aan om even van de route af te wijken en rechtsaf te slaan. Je komt dan uit bij de Bathbrug. Als je over deze brug wandelt kom je op het Waagplein waar heel veel restaurants gevestigd zijn.

Het Fnidsen.

Het Fnidsen is een prachtige straat met hele leuke winkels, je kijkt je ogen uit. Er zijn ook heel wat geveltuinen te bewonderen, die natuurlijk nu nog niet in bloei staan. Als we het Fnidsen verlaten komen we uit bij het Noordhollandsch Kanaal.

Mini-cruise

Om het Noordhollandsch Kanaal over te steken gaan we met een veerboot. De overvaart is gratis, maar check vooraf wel even het vaarschema om niet voor verrassingen te komen te staan. Vanaf het veer hebben we een mooi uitzicht op de Accijnstoren. Op de veerpont spelen we nog even de “I’m the king of the world” scene van de Titanic na, maar het lukt niet helemaal, want voordat we het weten zijn we al aan de overkant.

Daar gaat de veerpont alweer.

Als we het veer verlaten zien we geen pijlen, maar wellicht zijn ze inmiddels weer geplaatst. Het is de bedoeling dat je meteen naar links gaat en vervolgens rechtsaf het Heiligland op.

Het Schermerhek

Aan het eind van de straat wandelen we langs een prachtig huis en de overblijfselen van de Schermerpoort: Het Schermerhek.

Mooi huis naast het Schermerhek.

De Schermerpoort was een stadspoort. De restanten zijn de enige resten van de zeven stadspoorten die Alkmaar heeft gehad. De pijlers stonden voor de daadwerkelijke poort. Ze zijn op 16 december 1969 in het Monumentenregister ingeschreven als rijksmonument.

Het Schermerhek.

Op de twee pilaren staan zandstenen beeldengroepen: kinderen met een bok, of een schaap. Aan de pijlers hangen de wapens van de vier burgemeesters die in 1712 over Alkmaar regeerden.

Terug naar Oudorp

Vanaf het Schermerhek wandelen we terug naar Oudorp. We steken een drukke weg over en wandelen langs groenstroken en langs eentonige flats. De wandeling is verder echt heel mooi en zeker de moeite waard, maar om de stad weer uit te komen moet je even langs een wat minder mooi gedeelte.

Op het bruggetje van het Walstraatpad.

We komen uit bij het Strandwalpad dat naar ons zin net even te dicht langs de drukke Nieuwe Schermerweg loopt, maar gelukkig gaan we daar de rust weer tegemoet over de Herenweg langs een prachtig huis anno 1880.

Een prachtig huis.

Voorbij het huis slaan we af naar links en wandelen langs het romantische kerkje De Terp. Vanwege het witte pleisterwerk op de voorgevel wordt de kerk in de volksmond meestal ‘het witte kerkje’ genoemd.

Het witte kerkje “de Terp” is gebouwd op een terp.

Verderop passeren we ook nog de Sint Laurentius kerk, die we vanochtend in de verte veel op de foto hebben gezet vanaf het Nieuwburgpad.

Voordat we het weten zijn we weer terug bij onze auto. Het was weer een fijn ommetje.

Extra info

Nog eentje dan.

Afstand: 7,02 km

Link naar de route: Ommetje februari 2024

Wij parkeerden bij: Startpunt Oudorp en combineerden de rode en de blauwe route vanaf dit startpunt. De route start bij wandelkeuzepunt 62 volg de rode pijlen naar 61, 60, 38, 37 en 36. Volg daarna de blauwe pijlen naar 35, 64, 63 en weer terug naar 62.

Let op er wordt gebruik gemaakt van een pont over het Noordhollandsch Kanaal. Op zon- en feestdagen vaart het eerste pontje om 12 uur. Verdere vertrektijden kun je hier vinden.

Meer wandelen in Noord-Holland:

www.wandelnetwerknoordholland.nl